Drzewo cytrynowe należy do rodziny rutowatych. Pochodzi z południowo – wschodnich Chin, lecz współcześnie nie występuje tam ani w stanie dzikim, ani nie jest tam hodowane. Największe hodowle można spotkać w wielu krajach basenu Morza Śródziemnego (Włochy, Grecja, Hiszpania), a także w USA, Meksyku, Brazylii i Argentynie. Potrafi osiągnąć wysokość do 5 metrów, czasem 10 metrów. Kwiaty cytryny wydzielają silny zapach. Drzewo cytrynowe kwitnie niemal bez przerwy i uprawia się je ze względu na owoce bogate przede wszystkim w witaminę C.
Zastosowanie i działanie:
Cytryna ma właściwości antybakteryjne i antyseptyczne. Stosowany jako płukanka, sok z cytryny łagodzi bóle gardła, zapalenie dziąseł oraz wrzody w jamie ustnej. Jest dobry na przeziębienia, grypy, szkarlatynę, infekcje klatki piersiowej. Sok cytrynowy działa również jako środek odżywczy i wspomagający wątrobę oraz trzustkę, poprawia apetyt oraz pomaga w łagodzeniu kwasowości żołądkowej, wrzodów, artretyzmu, skazy moczanowej oraz reumatyzmu. Doskonale rozjaśnia skórę, oczyszcza i orzeźwia cerę, wygładza zmarszczki, a nawet walczy z cellulitem. Jest bogaty w witaminę C, która pobudza komórki do życia i stymuluje produkcję kolagenu. Sok z cytryny jest kwaśny, po rozcieńczeniu może więc być używany jako tonik. Przywraca skórze właściwy odczyn PH, ściąga rozszerzone pory i walczy z wypryskami. Redukuje również przebarwienia skóry. Sok z cytryny można zastosować do usuwania plam i piegów. Posiada również właściwości rozkurczające, stosowany bywa w nieżycie oskrzeli i przeziębieniach.
Historia i tradycja:
Rzymski uczony Makrobiusz jako pierwszy napisał o cytrynie. Użyte przez niego określenie Mela citrina znaczy tyle co jabłko cytrynowe. Natomiast nazwa citrus prawdopodobnie wywodzi się z indyjskiego słowa chitra – nadzwyczajny. Swojsko brzmiąca „cytryna” pojawiła się w polszczyźnie dopiero w XVI wieku, jako zapożyczenie z języka włoskiego.W X wieku naszej ery trafiła do Palestyny. Stamtąd do Europy cytrynowe drzewka sprowadzili krzyżowcy. Cytryna pomogła rozwiązać problem szkorbutu, choroby wywołanej niedoborem kwasu askorbinowego (witamina C), będącej kiedyś prawdziwą zmorą marynarzy. W 1795 roku w angielskiej flocie wprowadzono obowiązek spożywania przez każdego marynarza podczas długich rejsów 30 g soku z cytryny dziennie.
Click here to add your own text
