O roślinie:Tymianek jest krzewinką z rodziny jasnotowatych, pochodzącą z rejonów Morza Śródziemnego, a uprawianą w Europie, Azji i Afryce. Osiąga do 30 cm wysokości, dobrze rośnie w słonecznym miejscu, na glebie lekkiej i bogatej w wapń.W Polsce rzadko występuje w stanie dzikim, częsciej można go spotkać jako roślinę hodowlaną.
Działanie i zastosowanie:
Po podaniu doustnym część składników olejku wydala się przez płuca, powodując zwiększenie ilości wydzielanego śluzu i ułatwiając odkrztuszanie. Zawarte w olejku związki fenolowe działają silnie bakteriobójczo, a działanie rozkurczające sprzyja odkrztuszaniu. Związki goryczowe zawarte w surowcu pobudzają wydzielanie soku żołądkowego. Olejek tymiankowy jest także składnikiem maści rozgrzewających, dzięki łagodzącym właściwościom dolegliwości reumatycznych. Działa dezynfekująco, wykazuje także właściwości przeciwświądowe. Pobudza apetyt, dzięki czemu znalazł szerokie zastosowanie w przygotowywaniu potraw mięsnych, zup i sosów.
Historia i tradycja:
W starożytności tymianek służył do celów obrzędowych. Rzymianie uważali go za symbol siły, wierzono, że kąpiel w naparach tymianku dodaje tężyzny. Przez Egipcjan używany był do balsamowania zwłok. W średniowieczu był podarunkiem ofiarowywanym przez damy rycerzom na turniejach. Wtedy także nabrał znaczenia jako przyprawa. Właściwości lecznicze tymianku odkryto w 1719 r., a hodowla na szeroką skalę rozpoczęła się w 1728 r.
